சென்ற வருடம் தூரன்விருது விழாவிற்காக ஈரோடு வழக்கறிஞர் செந்தில் அவர்களுக்கு ச்சொந்தமான கல்யாண மண்டபத்திற்கு சென்றிருக்கையில் மண்டபத்துக்கு நேர்எதிரில் மிக அழகிய நடுத்தர உயரத்திலான ஒரு மரம் நின்றது. அதை முதன் முதலாக  அன்றுதான் பார்த்தேன். அது  Conocarpus lancifolius என்னும் சோமாலியாவை சேர்ந்த மரம். 

அதன் கனிகள் ஒரு கூம்பைப் போல அமைந்திருப்பதால் அதற்குக் கோனோகார்பஸ் என்று பேரினப்பெயர். கார்பஸ் என்றால் கனிகள் என்று பொருள் கோன் போலக் கனிகள் என்ற பொருளில் இருக்கும் இந்தப் பேரினத்தில் இரண்டே இரண்டு சிற்றினங்கள் தான் இருக்கின்றன. லேன்சிஃபோலியஸ் மற்றும் எரெக்டஸ். லேன்சிஃபோலியஸ் என்பது நீளமான கூர் நுனிகொண்ட இலைகளைக் குறிக்கிறது. எரெக்டஸ் என்றால் நேராக நிமிர்ந்து வளர்கின்ற என்று பொருள் இது சதுப்பு நிலங்களில் வளரும் பல தண்டுகளைக் கொண்ட அடர்த்தியான புதர்ச்செடி

கோனோகார்பஸ் லேன்சிஃபோலியஸ்  மரத்தை நேற்று பெங்களூரில் தருண் இன்னும் இரண்டுவருடம் படிப்பின் பொருட்டு இருக்கப்போகும் ஒரு அடுக்கத்தின் வாசலிலும் மேலும்   அதிக  இடங்களிலும்  பார்த்தேன் பெங்களூர் முழுக்க இதை அலங்கார செடியாக வளர்க்கிறார்கள். கற்பகம் பல்கலைக்கழகத்திலிருந்து துவங்கும் சேலம் பெங்களூர் பைபாஸ் சாலையில் இருக்கும் ஒரு உணவகத்தின் வாசலிலும்  ஏராளமான மரங்கள் நட்டு வளர்க்கப்படுகின்றன

இந்தக் கோனோகார்பஸ் போல மிக வேகமாக வளரும் அயல்நாட்டு தாவரங்கள் இயல் மரங்களுக்கும் சூழலுக்கும் பெரும் அச்சுறுத்தலை அளிப்பவை. இப்படித்தான் நமக்கு ஆகாயத்தாமரை பிரிடிஷ் இந்தியாவில் அறிமுகமானது இப்படித்தான் உண்ணிச்செடி என்னும் லண்டானா அறிமுகமாகி இப்போது அழிக்கவே முடியாத ஆக்கிரமிப்பு களையாகி விட்டிருக்கிறது இப்படியேதான் நெய்வேலி காட்டாமணக்கும், சீன கரிசலாங்கண்ணியும் இன்னும் பலவும் ஆக்கிரமிப்பு களைகளாகி விட்டிருகின்றன

ஈரோடு மலை தங்குமிடத்தில் ஆய்வில் ஈடுபட்டிருக்கும் என் மாணவிகளுடன் நான் அங்கு அடிக்கடி செல்கிறேன். சில வருடங்களாக அந்தப் பிரதேசம் முழுக்க  மிக அதிகமாகp பல்கிப் பெருகி கொண்டிருகிறது சீமைக்கொன்றை எனப்படும் Senna siamea  மரம்.  இதன் இலைகளை விலங்குகள் உண்ணுவதில்லை என்பதை விஷ்ணுபுரம் குழுவில் இருக்கும் கால்நடை மருத்துவர்  பவித்ரா தெரிவித்தார்.  இதன் கனிகள் ஏராளமான விதைகளுடன் வெடித்து பரவிச் சூழலில் பெரும் அச்சுறுத்தலாக உருவாகிக் கொண்டிருக்கிறது. நம்மால் கட்டுப்படுத்த முடியாத பார்த்தீனியத்தை போல இதுவும் இன்னும் சில வருடங்களில் உருவெடுக்கப் போகிறது

இந்தக் கோனோகார்பஸ் மரத்திலிருந்து கொஞ்சம் கோந்தும் பார்பிக்யூ அடுப்புகளுக்கான் கரிக்கட்டையும் கிடைக்கின்றது பார்க்க அழகிய தோற்றம் கொண்டிருக்கிறது.  அவ்வளவுதான், ஆனால் இதன் ஏராளமான மகரந்தங்கள் மனிதர்களுக்குச் சுவாசக்கோளாறுகளையும் மேலும் பல  ஒவ்வாமைகளையும் உண்டாக்குகின்றன. இவற்றின் வேர்கள் நிலத்தடி நீரை வெகுஆழம் வரைசென்று உறிஞ்சுகின்றன.    பல வளைகுடா நாடுகளிலும் குஜராத்திலும் இதன் ஆபத்தை உணர்ந்து இதை வெட்டி அகற்றி கொண்டிருக்கிறார்கள்.ஆனால் இந்தியாவின்  பல பகுதிகளில் இதை வாங்கி நட்டுவைத்து நீரூற்றி வளர்த்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள்.

 அரசு இது போன்ற அதீத வளர்ச்சி கொண்ட தாவரங்களை இறக்குமதி செய்வதை, அவற்றின் பரவலை,  வளர்ச்சி வேகத்தை எல்லாம் தாவரவியலாளர்களின் குழுவொன்றை அமைத்துக் கட்டாயம் தொடர்ந்து கண்காணிக்க வேண்டும்தாவரங்களின் பரவலை   சட்டபூர்வமாகத் தடுக்கும் குவாரண்டைன் இந்தியாவில் மிக மெத்தனமாகத் தான் நடக்கிறது. 

 இந்தியாவில் இந்த botanical illiteracy இப்போது மிக அதிகமாக இருக்கிறது. ஒரு மரம் வேகமாக வளரும் என்றால் அதை உடனே தருவித்து அலங்கார மரமாக வளர்க்கத் தொடங்கிவிடுகிறார்கள். அயல்மரங்களை  வளர்க்கும் முன்பாக அதன் தாவரவியல் பண்புகளை அறிந்துகொள்வது மிக மிக அவசியம்.கவலையளிக்கிறது இந்த மரங்களின் பரவல்.

சீமைக்கொன்றை என்னும் சென்னா சயாமியா, மஞ்சக்கொன்னை என்னும் சென்னா ஸ்பெக்டாபிலிஸ் இரண்டுமே இந்தியாவின் அயல் ஆக்ரமிப்பு மரங்கள். மலர் மஞ்சரிகள் அமைந்திருக்கும் விதத்தில் மட்டும் மிகச் சிறிய வேறுபாட்டைக் கொண்டிருக்கும் இம்மரங்கள் இரண்டும் தோற்றத்தில் ஒரே மாதிரியானவை. இரண்டுமே இயல்மரங்களுக்கான அச்சுறுத்தல்தான்

சென்னா ஸ்பெக்டாபிலிஸ்  வயநாட்டுக்கு 1986-ல் கேரள வனத்துறையால் பிற்பாடு வருந்தப்போகிறோம் என்பதை அறியாமல் நிழல் மரங்களாக  அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது.

இதன் விதைகள் தருவிக்கப்பட்டு, முளைத்த நாற்றுக்கள் வயநாடு வனவிலங்கு சரணாலயத்திலும், அருகிலிருந்த  வனச்சரகங்களின் சாலையோரங்களிலும் நடப்பட்டன.

அப்போது கேரள வனத்துறையினருக்கு தெரிந்திருக்கவில்லை அவர்கள் வளர்த்திக்கொண்டிருந்தது அமெரிக்காவின் மிக மோசமான ஆக்கிரமிப்பு மரத்தைத்தான் என்று.  அப்போதே அது ஆசியா, ஆப்பிரிகா, ஆஸ்திரேலியாவில் ஆக்ரமிப்பு மரமாக அறியப்பட்டிருந்தது.

கேரள வனத்துறை இதன் ஆக்கிரமிப்பு ஆபத்தை உணர்ந்தபோது, ஆக்ரமிப்புத் தாவரங்கள் அதற்குள் என்னவெல்லாம் செய்திருக்குமோ அதை அந்த மரம் செய்திருந்தது.

அறிமுகமாகிய 25 வருடங்கள் கழித்து, 2011ல் பல்கிப்பெருகியிருந்த இந்தச் சென்னா மரம்  கேரளக்காடுகளின் ஆக்கிரமிப்பு மரமாக அறியப்பட்டது.

கர்நாடகமும் 2000-ங்களில் லண்டானா ஆக்ரமிப்பு புதர்களைக் கட்டுப்படுத்தும் என எண்ணி பந்திப்பூர் மற்றும் நாகர்ஹோளே தேசியப்பூங்காக்களில் சென்னா மரங்களை அறிமுகப்படுத்தினார்கள்.

2020-ல்  முதுமலைப் பகுதிகளில் சென்னா அடர்த்தியாக வளர்ந்து இயல் மரங்களின் வளர்ச்சியைப் பாதிப்பது கண்டறியப்பட்டது.

இப்போது சென்னாவின் ஆக்ரமிப்பு கேரளா, தமிழ்நாடு மற்றும் கர்நாடக மாநிலங்களின் மிகப்பெரிய  சிக்கலாகி இருக்கிறது. இவற்றைத்தவிர அஸ்ஸாமில் மட்டும் ஒரு சில இடங்களில் இதன் ஆக்கிரமிப்பு கண்டறியபட்டிருக்கிறது

2012-லிருந்து வயநாடு பகுதியில் இதன் ஆக்ரமிப்பை ஆய்வு செய்து வரும் திரு வினயன்  “344.44 km², பரப்பளவு கொண்ட இந்தச் சரணாலயத்தில் 2013-14-ல்  16 km² –ல் பரவியிருந்த  சென்னா, 2019-ல்  89 km² பரப்பளவை ஆக்கிரமித்திருந்தது. தற்போது இதன் ஆக்கிரமிப்பு இந்தச் சரணாலயத்தின் 35% பரப்பளவில் சுமார் 123.86 km-ல் பெருகியிருக்கிறது “என்கிறார். இதன் பரவிப்பெருகும் வேகம் அச்சுறுத்துகிறது.

வயநாடு சரணாலயத்தில், மலர்ந்து அழிந்த மூங்கில்களின் இடத்திலெல்லாம்   மீண்டும் அவை வளர்வதற்குள் சென்னா பரவி மூங்கில்களின் வாழிடங்களையும் ஆக்கிரமித்திருக்கிறது.

காடுகளிலிருந்து குடியிருப்புப் பகுதிகளுக்கும் விதைகள் பரவின. இந்த மரங்களின் மஞ்சள் நிற மலர்களுக்காகவும் நிழலுக்காகவும் இவற்றின் ஆபத்து தெரியாமல் பல இடங்களில் இவை அலங்கார மரங்களாக வளர்க்கப்பட்டன.

வினயனின் ஆய்வுக்குழு சென்னாவின் பரவலில் யானைகளின் பங்கு மிக அதிகமென்கிறது. ஒரு யானைச்சாணக்குவியலில் மட்டும் சுமர் 2000 சென்னா விதைகள் இருப்பதை அவர்கள் பதிவு செய்திருக்கிறார்கள்.

ஆக்கிரமிப்பு மரங்களின் இயல்புகளான, விரைந்து வளர்வது, குறுகிய வாழ்க்கைச் சுழற்சி, ஏராளமான விதைகளை உருவாக்குவது, வெட்டிய அடித்தண்டிலிருந்தும் முளைத்து வளர்வது, வேரிலிருந்தும் தண்டிலிருந்தும் இனப்பெருக்கம் செய்வது ஆகிய இயல்புகளை இந்த இரு மரங்களுமே கொண்டிருக்கின்றன.

கர்நாடகத்திலும்  கேரளாவிலும் இந்தச் சென்னா மரங்கள் வேருடன் பிடுங்கப்பட்டும், ரசாயனங்களை உபயோகித்தும் மரப்பட்டையை உரித்து உலரச்செய்தும் அழிக்கப்பட்டுக் கொண்டிருக்கின்றன.

தமிழ்நாட்டில் இன்னும் இதன் ஆக்கிரமிப்பு குறித்து பலர் அறிந்திருக்கவில்லை. நான் அந்தியூர் வனப்பகுதிக்கு இரண்டாண்டுகளுக்கு முன்பு வந்தபோது அதிகம் தென்பட்டிருக்காத சீமைக்கொன்றை இப்போது மலைப்பகுதி முழுக்க எங்கெங்கிலும் இருக்கிறது

வெள்ளிமலை ஆசிரியர் நவநீதன் இந்த மரங்களின் ஆக்கிரமிப்பை குறித்து சொன்னதும் அவருடன் சீமைக்கொன்றையின் ஆக்கிரமிப்பை அந்த மலைப்பகுதியில் நேரில் ஆய்வுசெய்தேன்.சென்னை கோவை   உடுமலை என நான் செல்லும் நகரங்களில் எல்லாம் இவை பல்கிப்பெருகிக்கொண்டிருப்பதை பார்க்கிறேன்.

கோனொசார்பஸ்,சென்னா போன்ற விரைந்து வளரும் இயல்புகொண்ட அயல் மரங்களை உறுதியாக நாம் அறிமுகம் செய்வதும் வளர்த்துவதும் தடை செய்யப்படவேண்டும்

கத்தாரில் இருக்கும் விஷ்ணுபுரம் குழும நண்பர் பழனி அழைத்திருந்தார். துபாய், கத்தார் முழுக்க நர்சரிகளில் ரெய்டு நடத்தி இந்த கோனோகார்பஸ் மரங்கள் முழுக்க அழிக்கப்பட்டதை தெரிவித்தார்

அப்படியான ஒரு தீவிரக்கட்டுப்பாட்டு முன்னெடுப்பு இந்தச் சீமைக்கொன்றை மற்றும் கோனோகார்பஸ் மரங்களுக்கு இங்கும் உடனடித் தேவையாக இருக்கிறது.

சீமைக்கொன்றையின் விதைகளிலும் இலைகளிலும் இருக்கும் நச்சுpபொருட்களால் பறவைகள்,  பன்றிகளுக்கு  ஆரோக்கியக்கேடுகளும் உண்டாகிறது.

நிழல் தருகிறது கரிக்கட்டை கிடைக்கிறது என்பதுதான் சீமைக்கொன்றையின் பயன்கள். இம்மரத்தை அறுக்கையில் உருவாகும் மரத்தூள் தீவிரமான தொண்டை கண் மற்றும் மூக்கு அழற்சியை உருவாக்குகிறது.

  சீமைக்கொன்றை ஆஸ்திரேலியாவிலும் ஆக்கிரமிப்பு மரமாகியிருக்கிறது.

இயல் மரங்கள் அழிந்துகொண்டிருப்பது அவற்றைச் சார்ந்துவாழும் , அவற்றில் மகரந்தச்சேர்க்கை செய்யும் சிறு பூச்சிஇனங்களையும் அழித்துவிடுகிறது.

குஜாராத் முழுக்கவும், வளைகுடா நாடுகளிலும் கோனோகார்பஸ் அழிக்கப்பட்டுவிட்டது ஆனால் கோவையில் பங்களூரில் பழனியில் நூற்றுக்கணக்கில் அவை வளர்க்கப்படுகின்றன என்றால் அயல் ஆக்கிரமிப்பு தாவரங்களின் பரவல் குறித்த இந்திய வனத்துறையின் செயல்பாடுகள் என்ன என்னும் கேள்வி எழுகிறது   

சீமைக்கொன்றையின் ஆக்கிரமிப்பு அபாயம் குறித்த ஏராளம் ஆய்வறிக்கைகள் வெளியாகி இருக்கின்றன.

டெக்கன் ஹெரால்ட் 2023 டிசம்பரில் சீமைக்கொன்றை மற்றும் பிற அயல் ஆக்கிரமிப்பு மரங்களால் இந்தியப்புல்வெளிகள் அழிந்துகொண்டு வருவதை குறித்த கட்டுரையை வெளியிட்டிருக்கிறது

இவற்றோடு மூடுதிரையைப்போலக்காடுகளுக்குள்சென்றுவிட்டிருக்கும்ஆக்ரமிப்புஏறுகொடிகளில் Mikania micrantha மிகமுக்கியமானது.மரங்களிலும்மின்கம்பங்களிலும் ஏறிக் காடுகளுக்குள் சென்றுமரங்களின் உச்சிவரை பரவியிருக்கும் இந்தக்கொடி மிகமோசமான ஆக்ரமிப்புக் களைச்செடியாக இருக்கிறது.  ஆங்கிலத்தில்இக்கொடியின்பெயர் mile-a-minute vine. 

குட்ஸூ என்னும் ஆக்ரமிப்பு ஏறுகொடி தென்கிழக்காசியா முழுக்க பெரும் சூழல் அச்சுறுத்தலைஉண்டாக்கிஇருக்கிறது. குட்ஸுவைகுறித்தும் ஒருகட்டுரைஎழுதியிருக்கிறேன்: https://logamadevi.in/3191